Cmentarz Jedenastu Tysięcy Dziewic [I] (Friedhof Elftausend Jungfrauen [I])
LOKALIZACJA
Nekropolia położona między Trebnitzer Strasse (ulica Trzebnicka), Liebigstrasse (wybrzeże Józefa Conrada Korzeniowskiego), Hermannstrasse (ulica Emila Zegadłowicza) i Einbaumstrasse (ulica Józefa Ignacego Kraszewskiego).
HISTORIA NEKROPOLII
Cmentarz został założony na podstawie umowy z 8 lipca 1865 roku pomiędzy kolegium kościelnym z wrocławskim magistratem, na gruntach należących do szpitala św. Hieronima, położonych w pobliżu szosy trzebnickiej – Trebnitzer Landstrasse (późniejsza ulica Trzebnicka). W tym samym roku cmentarz został otwarty. W 1866 roku odnotowano wzniesienie domu grabarza we wschodniej części nekropolii. Był to parterowy, podpiwniczony budynek przykryty jednospadowym dachem. Obiekt został usytuowany w powstającej linii zabudowy zachodniej pierzei Trebnitzer Strasse (ulica Trzebnicka).
Wejście na cmentarz Jedenastu Tysięcy Dziewic [I] wiodło od Trebnitzer Strasse (ulica Trzebnicka) wąskim łącznikiem przebiegającym na południe od domu grabarza. Droga ta już na terenie nekropolii przechodziła w aleję główną biegnącą w przybliżeniu w kierunku wschód-zachód. Od początkowego fragmentu alei cmentarnej odchodziła ścieżka łącząca wejście z nieznanym z przeznaczenia obiektem (najprawdopodobniej domem przedpogrzebowym) zlokalizowanym w północno wschodnim narożniku założenia.
Z bliżej nieznanych powodów cmentarz zamknięto w 1881 roku. Od tego czasu parafianie byli grzebani na terenie komunalnej nekropolii → cmentarzu komunalnym na Osobowicach, a od 1895 roku na otwartym w 1893 roku parafialnym → cmentarzu Jedenastu Tysięcy Dziewic [II] przy Pohlanowitzer Strasse (ulica Henryka Kamieńskiego). Na terenie pocmentarnym do połowy lat 20. XX wieku zrealizowano zabudowę komunalną, część zagospodarowano jako ogródki działkowe (Schrebergärten).
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska