Cmentarz przykościelny św. Macieja (St. Matthias Kirchhof)
LOKALIZACJA
Nekropolia położona po wschodniej stronie Schuhbrücke (ulica Szewska), ograniczona od południa Ritterplatz (pl. Biskupa Nankiera). Od północy teren cmentarny sąsiadował z budynkiem kościoła pw. św. Macieja Apostoła, od wschodu z zabudowaniami klasztornymi.
HISTORIA NEKROPOLII
Niewielki cmentarz położony na południe od rozbudowanej w 2. połowie XIV wieku dawnej kaplicy dworskiej – kościoła pw. św. Macieja Apostoła. Nekropolia – uruchomiona w związku z tym przypuszczalnie w XIV wieku – mogła być przeznaczona do pochówków braci zakonu krzyżowców z czerwoną gwiazdą oraz pensjonariuszy obsługiwanego przez nich szpitala. Przykościelny teren cmentarny był otoczony – widocznym na planie widokowym Wrocławia z 1562 roku – masywnym murem. W 1723 roku ustawiono w jego narożniku statuę św. Jana Nepomucena autorstwa J.J. Urbańskiego, która – zapewne po likwidacji urządzeń cmentarnych – została przeniesiona w pobliże wejścia do kościoła pw. św. Macieja Apostoła. Nekropolia na pewno nie była użytkowana od 1796 roku w związku z obowiązującym zakazem pochówków w obrębie murów miejskich. W 2006 roku w czasie prac archeologicznych prowadzonych na ulicy Szewskiej w pobliżu terenu dawnej nekropolii, natrafiono na ślady trzech grobów i fragment (prawdopodobnie) cmentarnego muru, których średniowiecznego pochodzenie nie udało się jednak jednoznacznie określić.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska