Cmentarz przykościelny św. Marii Magdaleny (St. Maria Magdalena Kirchhof)
LOKALIZACJA
Cmentarz położony na terenie przykościelnym, między Schuhbrücke (ulica Szewska), Albrechtstrasse (ulica Wita Stwosza), Altbüsserstrasse (ulica Łaciarska) i An der Magdalena Kirche (ulica św. Marii Magdaleny).
HISTORIA NEKROPOLII
Na terenie przykościelnej nekropolii, założonej najprawdopodobniej w XIV wieku, byli chowani wierni parafii św. Marii Magdaleny, w dużej mierze miejscowi patrycjusze. W 1487 roku na terenie cmentarza wzniesiono z fundacji rodziny Uthmannów kaplicę Ogrójcową. Późnogotycka budowla, otwarta została od zachodu trzema arkadami i przykryta prostym dachem pulpitowym. Na elewacji kaplicy znajdowały się figury Chrystusa Bolesnego, Matki Boskiej Bolesnej oraz Dawida z Goliatem. Po zburzeniu kaplicy w 1839 roku rzeźbiarskie wizerunki zostały przeniesione na wieże kościoła pw. św. Marii Magdaleny i znajdowały się tam do 1945 roku.
W 1490 roku w południowo wschodnim narożniku nekropolii ustawiono kolumnę poświęconą Heinzowi Dompnigowi Młodszemu. Śladem nieistniejącej nekropolii są epitafia wrocławskich patrycjuszy zachowane na południowej i wschodniej elewacji kościoła oraz na północnej ścianie zakrystii. Na mocy edyktu króla Fryderyka II z 1775 roku cmentarz, jako śródmiejski, uległ likwidacji. Po 1777 roku wierni parafii św. Marii Magdaleny mogli korzystać z dwóch pół pochówkowych położonych za murami miejskimi → cmentarza św. Krzysztofa oraz → Wielkiego Cmentarza.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska