Cmentarz przykościelny św. Wincentego (St. Vinzenz Kirchhof)
LOKALIZACJA
Nekropolia zajmowała teren przy Ritterplatz (plac Biskupa Nankiera) na południe i południowy zachód od kościoła pw. św. Wincentego.
HISTORIA NEKROPOLII
Cmentarz przykościelny związany z funkcjonowaniem właścicieli zabudowań klasztornych – konwentu franciszkanów (od około połowy XIII wieku) oraz – od 1529 roku – premonstratensów. Ze względu na przebudowę pierwotnego założenia klasztornego (jej zakończenie nastąpiło około 1400 roku) można przypuszczać, że podstawowe ukształtowanie topograficzne obszaru cmentarza nastąpiło na przełomie XIV i XV wieku.
W 1699 roku na terenie cmentarnym, nieopodal wejścia do kościoła pw. św. Wincentego, ustawiono kolumnę z figurą Maryi bez Dzieciątka depczącej smoka. Na zachodniej ścianie cokołu umieszczono piaskowcową płytę z napisem wykonanym łacińską majuskułą: „Maria Mater Gratia / Mater Misericordiae / Tunos ab Hoste pro Tege / Et Hora Mortis Suscipe”. Poniżej napisu znajduje się płaskorzeźbiona muszla, a pod nią data: „MDCC” (1700).
Na funkcjonującym jeszcze w XVIII wieku cmentarzu obok wiernych z kościoła pw. św. Wincentego były także chowane wrocławskie klaryski i urszulanki. Nekropolia została zamknięta po 1775 roku. Likwidacja terenu pocmentarnego nastąpiła najprawdopodobniej około 1810 roku, mając związek z sekularyzacją zakonu premonstratensów i zmianą przeznaczenia zabudowań konwentu. Funkcję nowego pola grzebalnego dla wiernych związanych z kościołem pw. św. Wincentego pełnił od 1816 roku przykościelny → cmentarz św. Michała.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska