Cmentarz św. Bernardyna [I] / Cmentarz Nowoszczytnicki (Friedhof St. Bernhardin [I] / Neuscheitniger Friedhof)
LOKALIZACJA
Cmentarz znajdował się przy Kirchhofgasse (późniejszej Marienstrasse, ulica Władysława Nehringa). Po powiększeniu w kierunku południowym przekraczała dzisiejszą południową jezdnię placu Grunwaldzkiego (Kaiserstrasse). Od zachodu teren nekropolii sąsiadował (w przybliżeniu) z przebiegiem dzisiejszego wybrzeża Wyspiańskiego (Uferzeile) w okolicach mostu Grunwaldzkiego.
HISTORIA NEKROPOLII
Nekropolia została założona w osiedlu Nowe Szczytniki (Neu Scheitnig) około 1770 roku. Wiadomo, że cmentarz był powiększany w 1849 roku o działkę wielkości około 450 m2, sprzedaną przez wdowę Pilsnner, oraz w 1861 roku o parcelę o powierzchni 4 mórg (około jednego hektara). Nekropolię zamknięto w 1867 roku, najprawdopodobniej ze względu na wykorzystywanie jej terenu na pochówki ofiar epidemii cholery z 1866 roku. W latach 1893–1896 na terenie nieużytkowanego już cmentarza wzniesiono kościół imienia Lutra (→ parafia imienia Lutra).
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska