Cmentarz św. Doroty [I] (St. Dorotheenfriedhof)
LOKALIZACJA
Nekropolia położona między Ohlauer Stadtgraben (ulica Podwale) oraz Feldstrasse (ulica Zygmunta Krasińskiego) i Vorwerkstrasse (ulica Komuny Paryskiej).
HISTORIA NEKROPOLII
Cmentarz założony w 1816 roku na terenie zakupionym przez parafię w czasie wyprzedaży terenów pofortecznych po zburzeniu murów miejskich i urządzeń wrocławskiej twierdzy. Pozyskana w kwietniu 1816 roku parcela graniczyła od południa z zespołem starszych, ewangelickich pól grzebalnych – zwanych Glacisfriedhöfe (cmentarzami na przedmurzu) – istniejących od 1777 roku: → cmentarza św. Bernardyna [II], → cmentarza Zbawiciela [II] oraz → cmentarza św. Krzysztofa.
W 1817 roku wzniesiono na terenie nekropolii kaplicę pw. Trójcy Świętej, W 1839 roku cmentarz powiększono o sąsiadującą z nim działkę o powierzchni około 0,15 hektara. W 1861 roku, zapewne ze względu na rozwój zabudowy mieszkaniowej w rejonie Ohlauer Stadtgraben (ulica Podwale) i Feldstrasse (ulica Zygmunta Krasińskiego), nekropolię (podobnie jak sąsiadujące z nią pola pochówkowe) zamknięto. W tym czasie zajmowała powierzchnię około 0,48 hektara. Przed 1918 rokiem w miejscu zespołu cmentarzy (w tym cmentarza św. Doroty) utworzono założenie parkowe z placem zabaw.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska