Cmentarz św. Mikołaja [II] (Friedhof St. Nikolai)
LOKALIZACJA
Nekropolia położona na północnym skraju parku Zachodniego (West Park), granicząca od północy z Normannenweg (ulica Ślężańska) i od zachodu z Coselstrasse (ulica Pałucka), przez którą od 1904 roku sąsiadowała z → cmentarzem komunalnym na Kozanowie.
HISTORIA NEKROPOLII
W 1897 roku utworzono nowe pole cmentarne należące do parafii św. Mikołaja, które zajmowało ponad 5-hektarową powierzchnię. Początkowo tylko część nekropolii przystosowano do celów sepulkralnych. Centralną oś całości założenia stanowiła aleja główna, wiodąca od bramy cmentarnej do neogotyckiej kaplicy (zaprojektował ją radca budowlany Locke), którą wzniesiono około 1898 roku we wschodniej partii nekropolii. Całość terenu była podzielona na osiem pól grzebalnych wytyczonych przez przecinające się ścieżki boczne. Po 1898 roku nekropolię ogrodzono od strony Coselstrasse (ulica Pałucka) ceglanym murem. Jednocześnie zorganizowano wejście główne, złożone z bramy wjazdowej oraz umieszczonych po bokach furt. Wejścia zamykały skrzydła bramne wykonane z kutej, metalowej kraty. Od strony parku ogrodzenie stanowił drewniany płot.
W południowo zachodnim narożniku założenia znajdował się, wybudowany w tym samym czasie, w stylu nawiązującym do kaplicy cmentarnej, dom grabarzy – dwukondygnacyjny budynek kryty dwuspadowym dachem. W 1913 roku w południowo wschodniej części nekropolii usytuowano drewniany obiekt gospodarczy. W latach 1926–1927 niedaleko wejścia na teren cmentarny zbudowano toalety (1925), budynek gospodarczy (1926) oraz halę przeznaczoną do sprzedaży kwiatów (1927). Cmentarz został przeznaczony do likwidacji w 1967 roku.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska