Cmentarz św. Wincentego (St. Vinzenz Friedhof)
LOKALIZACJA
Nekropolia, położona na północny wschód od Michaelisstrasse (ulica Nowowiejska), powstała na terenie jeszcze niezabudowanym, zwyczajowo określanym jako Auenwiese. Z czasem graniczyła od zachodu z Hedwigstrasse (ulica Mikołaja Reja), a od wschodu z Danziger Strasse (ulica Gdańska).
HISTORIA NEKROPOLII
Pisma parafii św. Wincentego z początku lat 30. XIX wieku zawierają informacje o wspólnym użytkowaniu z innymi parafiami katolickimi zbyt małego jak na potrzeby kilku parafii przykościelnego → cmentarza św. Michała. Jeszcze w latach 30. XIX wieku rada kościelna św. Wincentego planowała kupno odpowiedniej parceli na Przedmieściu Oławskim (Ohlauer Vorstadt), ale bez pozytywnego rezultatu.
Przed 1866 rokiem przedstawiciele parafii św. Wincentego dokonali udanej transakcji – zakupiono parcelę zlokalizowaną wśród pól położonych na północny wschód od ówczesnej Michaelisstrasse (ulica Nowowiejska). Zorganizowany w tym miejscu cmentarz otwarto być może w 1866 roku. W 1875 roku nekropolię powiększono o działkę kupioną od miejscowego właściciela o nazwisku Berger. Negocjacje w tej sprawie prowadzono w latach 1868–1874. Po 1901 roku w północno-zachodnim narożniku nekropolii wybudowano dom przedpogrzebowy. Był to ceglany neogotycki budynek na planie prostokąta o wymiarach 7 x 10,5 metra. Główną bryłę obiektu przykryto dachem dwuspadowym, a dostawiony od tyłu aneks – jednospadowym. Fasadę budynku zdominowało mocno podkreślone architektonicznie wejście z umieszczoną ponad nim sygnaturką. Przykryta sklepieniem główna część wnętrza obiektu pełniła funkcję sali pożegnań. W aneksie znajdowały się pomieszczenia do przygotowywania zwłok. Cmentarz czynny do połowy lat 40. XX wieku został przeznaczony do likwidacji w 1957 roku.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska