Cmentarz Zbawiciela [II] (St. Salvatorfriedhof)
LOKALIZACJA
Nekropolia położona w pasie cmentarzy na Przedmieściu Oławskim, pomiędzy Feldstrasse (ulica Zygmunta Krasińskiego) i Ohlauer Stadtgraben (ulica Podwale). Zajmowała obszar między → cmentarzem św. Krzysztofa i (późniejszym) → cmentarzem św. Doroty.
HISTORIA NEKROPOLII
Nowe pole grzebalne parafii Zbawiciela powstało w 1777 roku na gruntach wyznaczonych przez radę miejską Wrocławia na tak zwanym Ohlauer Glacis (Przedmurzu Oławskim), kupionych później przez parafię. Wiadomo, że 8 lipca 1839 roku zostało zawarte porozumienie między zarządem parafii św. Marii Magdaleny (kościół zwierzchni wobec parafii Zbawiciela) i wrocławskim magistratem, które dotyczyło powiększenia obszaru nekropolii o działkę wielkości około 0,13 hektara. Od 1817 roku wierni parafii Zbawiciela byli również chowani na → cmentarzu na Gaju [I].
Rozwój zabudowy mieszkalnej w rejonie Feldstrasse (ulica Zygmunta Krasińskiego) był przyczyną zamknięcia w 1867 roku około półhektarowej nekropolii. Jej likwidacja nastąpiła przed 1918 rokiem.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska