Jüdischer Friedhof in Hundsfeld, czyli cmentarz żydowskim na Psim Polu, to nieistniejąca obecnie nekropolia pierwotnie przeznaczona dla żydowskim mieszkańców Psiego Pola.
LOKALIZACJA
Nekropolia usytuowana przy Gross-Wartenberger-Strasse (obecnie ulica Sycowska) na podwrocławskim wówczas Psim Polu (Hundsfeld), włączonym w granice administracyjne Wrocławia w 1928 roku.
HISTORIA NEKROPOLII
Z chwilą uregulowania statusu ludności mozaistycznej we Wrocławiu w 1744 roku zawiązała się „gmina przedmiejska” Wrocławia, której członkowie z rodzinami mieszkali w podwrocławskiej miejscowości Psie Pole (Hundsfeld, włączone w obręb Wrocławia w 1928 roku), a środki do życia zdobywali w samym Wrocławiu. Do końca XVIII wieku liczba Żydów na Psim Polu nieprzerwanie wzrastała: w 1789 roku stanowili nawet ponad 30 proc. ogółu mieszkańców. Po ogłoszeniu w 1812 roku edyktu emancypacyjnego liczba Żydów zamieszkujących miasteczko gwałtownie spadła. Psie Pole podzieliło los ówczesnych przedmiejskich gmin, w których Żydzi osiedlali się jedynie ze względu na ograniczenia administracyjno-prawne, a nie z przyczyn ekonomicznych. W 1847 roku wykazano tylko sześć żydowskich rodzin. Około 1900 roku na Psim Polu Żydzi już nie mieszkali. Zmarli żydowscy mieszkańcy Psiego Pola byli początkowo grzebani na wrocławskim → Cmentarzu żydowskim przy ulicy Gwarnej. W 1811 roku powstał w północnej części miasteczka (późniejsza Gross-Wartenberger-Strasse) cmentarz wyznaniowy. Około 1900 roku opiekę nad kirkutem przejęła wrocławska gmina żydowska. Cmentarz istniał do 1945 roku.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska