Kościół pw. św. Andrzeja po raz pierwszy wymienia się w 1360 roku jako budowlę już istniejącą. Po pożarze pierwotnej świątyni w 1586 roku, wzniesiono nowy obiekt sakralny o konstrukcji szkieletowej, z dostawioną od północy drewnianą wieżą. W 1945 roku, w czasie walk o Wrocław, świątynia została zniszczona. Z kościołem pw. św. Andrzeja była związana katolicka parafia w Stabłowicach. Korzystała ona ze świątyni do 1530 roku, gdy budynek kościelny przejęła parafia ewangelicka. W 1654 roku świątynię przywrócono katolikom. Funkcjonujące odtąd przy stabłowickim kościele katolickie duszpasterstwo miało status filii parafii św. Jadwigi w Leśnicy.
Kościół był zlokalizowany przy Hirschberger Strasse (ulica Jeleniogórska), na zachód od skrzyżowania tej ulicy ze Stabelwitzer Strasse (ulica Stabłowicka) i Altenhainer Strasse (początkowy odcinek ulicy Starogajowej). Teren kościelny od północy i zachodu opierał się na wale przeciwpowodziowym usypanym wzdłuż nurtu rzeki Bystrzycy.
Z parafią św. Andrzeja w Stabłowicach związana jest następująca nekropolia:
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska