Obszar dzisiejszego placu św. Krzysztofa (Christophoriplatz) w połowie XIII wieku leżał poza murami miejskimi. Potwierdzenie istnienia w tym miejscu kościoła pw. św. Marii Egipcjanki przynoszą dokumenty wystawione przez biskupa wrocławskiego Tomasza I w 1268 roku oraz księcia śląskiego i arcybiskupa salzburskiego Władysława z 27 lipca 1269 roku. Świątynia została wybudowana najprawdopodobniej dla osady istniejącej w rejonie obecnego wschodniego odcinka ulicy Kazimierza Wielkiego (Hummerei).
Na początku XV wieku w miejscu pierwotnej budowli wzniesiono, być może według projektu Heinricha Frankensteina, nowy budynek kościelny z wieżą, którą ukończono w 1461 roku. W tym czasie ze świątynią byli już związani wrocławscy kuśnierze, mający przywilej obsadzania stanowiska kaznodziei. Również w tym okresie świątynia otrzymała nowego patrona, którym został św. Krzysztof. W trzeciej dekadzie XVI wieku kościół stał się świątynią filialną parafii św. Marii Magdaleny, pełniącą funkcje pogrzebowe. Do 1945 roku odbywały się tutaj nabożeństwa w języku polskim.
Z parafią św. Krzysztofa związane są następujące nekropolie:
- Cmentarz przykościelny św. Krzysztofa (Kirchhof zu St. Christophorus)
- Cmentarz św. Krzysztofa (Friedhof zu St. Christophorus)
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska