Stary cmentarz gminy ewangelicko-reformowanej (Alter Friedhof der Reformierten Gemeinde)
LOKALIZACJA
Nekropolia położona przy Fischergasse (ulica Rybacka), od północy ograniczona przebiegiem Lorenzgasse (ulica Władysława Sikorskiego).
HISTORIA NEKROPOLII
Na początku lat 70. XVIII wieku rada wrocławskiej gminy kalwińskiej prowadziła ożywioną korespondencję z generałem Friedrichem Bogislavem von Tauentzienem, ówczesnym gubernatorem Wrocławia, w sprawie zezwolenia na zakup gruntów na Przedmieściu Mikołajskim (Nikolai Vorstadt) w celu zorganizowania tam cmentarza. Władze miejskie pozytywnie odniosły się do próśb gminy, wyrażając zgodę na nabycie parceli leżącej na tym terenie.
W 1776 roku na przyznanym obszarze, na którym znajdował się dom z ogrodem, powstała nekropolia. Budynek przeznaczono na szpital dla ubogich należących do gminy kalwińskiej, a ogród przystosowano do celów grzebalnych. Na terenie nowo założonego cmentarza zbudowano początkowo murowaną kryptę, a w 1796 roku dom przedpogrzebowy, który został zniszczony w 1806 roku w czasie oblężenia Wrocławia przez wojska napoleońskie. Około 1812 roku został on odbudowany i powiększony o salę modlitw. Cmentarz był czynny do 1862 roku.
Po zamknięciu nekropolii władze parafii nadal dbały o jej stan. W 1870 roku ogrodzono ją od strony Fischergasse (ulica Rybacka) ceglanym murem. Rok wcześniej wybudowano na terenie cmentarnym budynek gospodarczy. Cmentarz został zlikwidowany po 1945 roku.
Tekst: dr Marek Burak
Opracowanie: Kamilla Jasińska